Thelma

Murat Erşahin: Trier’in geçmişteki filmleri kadar güçlü olmasa da, iyi yazılmış, yapım tasarımı ve teknik kalitesi üst düzey bir yapım ‘Thelma’. Görüntü yönetimi, kurgu ve orijinal film müziği, gayet titiz! Özgürlükçü, cüretkar ve sevgi odaklı yapısıyla akılda kalıcı anları var filmin. Atmosfere sirayet eden soru işaretli karanlık, en güçlü eli belki öykünün. Devamını Oku

Kerem Akça: Joachim Trier’nin dördüncü filmi “Thelma”, meşhur “Carrie”nin İskandinavya’dan lezbiyen ardılını duyuruyor. Mesafeli/dingin sinematografisiyle etkisi altına alabilen iyi çekilmiş bir telekinetik korku filmi. Devamını Oku

Cüneyt Cebenoyan: Thelma’yı, sakatları iyileştiren (felçli annesini yürütüyor) yeni bir İsa figürü olarak görürsek, belki de yönetmen bize, eski dogmayı yıkan yeni dogma da eskisi gibi acılar üretmeye devam edecektir demek istemiştir ya da yönetmenin kafası tamamen karışıktır. Sanat sinemasının ağırlığı ve ciddiyetiyle anlatılan bu öykü yerine Carrie’nin pop yaklaşımını ve netliğini yeğlerim. Devamını Oku

Kaya Özkaracalar: Thelma, hem izleyiciyi sarıp sarmalayan, adeta perdeye mıhlayan yetkin anlatımıyla, hem de düşündürücü, tartıştırıcı anlatısıyla fantastik sinema müdavimlerinin de, “kadınlık hallerinin” sinemada temsillerine özel ilgi duyan sinemaseverlerin de kayıtsız kalmaması gereken sıradışı bir film. Devamını Oku

Duygu Kocabaylıoğlu: Kuzey Avrupa sinemasından mis gibi bir festival filmi örneği yine çok kalabalık bir vizyon haftasında meraklı seyircisini bekliyor. Bir büyüme seyirliği arıyorsanız 2017’nin abartılan Lady Bird’ü ile oyalanmayın, bu taraftan buyrun. Devamını Oku

Ecem Şen: Thelma çok katmanlı anlatı yapısı, alışılmışın dışında doğaüstü güç tanımlaması, filmin geneline serpiştirilmiş gerilim unsurları ve anlattığı queer açılma ve büyüme hikâyesiyle oldukça doyurucu ve etkileyici bir film olarak hafızalara kazınıyor. Devamını Oku

Berna Kuleli: Thelma filminde yönetmen karakterin değişimini başından sonuna kadar çeşitli metaforları da kullanarak verirken dengeli bir yol tutturamıyor. Devamını Oku

Fırat Türkoğlu: Joachim Trier, iki saat boyunca gerilim yaratan, klasik korkuların kullandığı hiçbir klişeye başvurmadan yürüyen, her yönüyle mükemmel resmedilmiş sahnelerle devam ediyor. Thelma’nın korkularıyla yüzleşmesini, aşkla olan imtihanını, kendisiyle aynı dertlerden muzdarip ninesini görmesini, yine kötü bir olay yaşayarak dönmek zorunda kaldığı evindeki dini ve eril baskı ortamını izliyoruz. Devamını Oku

Hakan Güner: Finale doğru müthiş bir etki yaratsa da ele aldığı konuyu hareketli kurgusuna feda ediyor Trier. Daha minimal bir olay örgüsü ve uzun planlarla karakterleri derinleştirmeye uygun bir tasarım mümkünken tercihini hızlı ve akışkan bir yapıdan yana kullanıyor. Oslo, 31. august ile filmografisinin zirvesine çıkan yönetmen bu adımda vasat bir işe imza atsa da gökubbede belli belirsiz bir hoş sadâ bırakıyor. Devamını Oku

Ziya Aydı: Thelma yüzeyde üniversite eğitimine başlayıp ailesinden ilk kez ayrılan bir genç kızın hikayesi üzerinden empatiye açık bir konuyu ele alıyor gibi görünse de, aynı zamanda alt katmanlara yerleştirilen gerilim dolu yan hikayeler sayesinde seyircisini sürekli diken üstünde tutarak derinlik kazanıyor. Devamını Oku

Furkan Erkan: Queer türüne dair yeni sinemasal açılımları, eksantrik muhazakarlık eleştirisinin yanı sıra genel bir çerçevede değerlendirilecek olduğu zaman Thelma, bize fazlalıklarımızdan kurtulmanın gelecekte ya da şimdiki hayatta kapanmayacak yaralar, onarılması mümkün olmayan hasarlar veyahut altından kalkamayacağımız yükleri bırakabileceğinin de muhtemel olduğunu söyler. Devamını Oku